بدهی خودروسازان به اندازه دو برج الخلیفه دبی/ 8 برابری زیان انباشه با قیمت گذاری دستوری
به گزارش عصر خدمات،در حالی خودروسازان صحبت از زیان انباشته 85 هزار میلیارد تومانی می کنند، که ابهامات بسیاری در این خصوص وجود دارد. اگر به صورت تقریبی این زیان را 85 هزار میلیارد تومان در نظر بگیریم، یعنی دو خودروساز بزرگ کشور به همت مدیران کارکشته خود، امروز بیش از 3 میلیارد دلار بدهی دارند!
در این بین حدود 47 هزار و 500 میلیارد تومان از این بدهی مربوط به ایران خودرو است و سایپا هم از این قُلک بدهی حدود 37 هزار و 300 میلیارد تومان دست می کند. نکته جالب توجه این که حدود 11 هزار میلیارد تومان زیان صنعت خودرو مربوط به سال 96 می شود و بقیه در 4 سال گذشته حاصل شده است که قیمت گذاری دستوری خودرو توسط شواری رقابت به اوج خود می رسد. به این ترتیب باید گفت روش قیمت گذاری دستوری خودرو توسط شواری رقابت که قرار بود رقابت ایجاد کند، زیان انباشته و بدهی حدود 7 تا 8 برابری برای صنعت خودرو ایجاد کرده است.
بیایید از زاویه ای دیگر به این موضوع نگاه کنیم. اگر فرض کنید سایپا 37 هزار کارمند و کارگر دارد و عدد زیان انباشته این شرکت را تقسیم بر تعداد کارکنان کنیم، تقریبا هر کارگر و کارمند حدود یک میلیارد تومان بدهی کاسب می شود!
حالا برای این که با تئوری های خلاقانه شورای رقابت برای ایجاد رقابت در صنعت خودرو بیشتر آشنا شویم، بیایید ببینیم با 3 میلیارد دلار زیان انباشته ( بدهی) که این دو خودروساز دارند، در جهان امروز چه اقداماتی انجام شده است؟
جالب است بدانید، برج الخلیفه یا همان بزرگترین آسمان خراش جهان با 163 طبقه ای که 828 متر ارتفاع دارد، با هزینه 1.5 میلیارد دلاری در شهر دبی ساخته شده است. حتی هزینه احداث مرکز خرید ایران مال که به عقیده بسیاری در پایان پروژه بزرگ ترین مال خاورمیانه می شود، با زیر بنای 1 میلیون و 700 هزار متر مربع حدود 22 هزار میلیارد تومان است. یعنی کمتر از نیمی از بدهی ایران خودرو.
اگر بخواهیم یک مثال دم دستی تر بزنیم. باید بدانید در سال 95 که سیتروئن قصد خرید 50 درصد از سهام سایپا کاشان را داشت، ارزش این کارخانه 500 میلیون دلار برآورد شد. پس طبیعتا 3 میلیارد دلار زیان انباشه به معنی بیش از 6 کاخانه سایپا کاشان است. البته ماجرا در ایران خودرو حتی بدتر هم هست. زیرا این خودروساز در چند هفته گذشته مشکلات بسیاری را در کارخانه های خود از جمله سایت تولیدی تبریز و خراسان تجربه می کند.
دو خودروساز بزرگ کشور با رقابتی که قیمت گذاری دستوری توسط شورای رقابت در 4 سال گذشته ایجاد کرده است، در حال رقابت بر سر زیان انباشته و در نهایت از بین رفتن هستند. سوال اساسی شاید این باشد که به راستی دستاورد حضور شورای رقابت در قیمت گذاری خودرو و حتی بسیاری از دیگر کالاها چه بوده است؟ آیا اُرگان ها و سازمان های ناظر عملکرد این شورا را مثبت تحلیل کرده اند؟ آیا قیمت گذاری دستوری که توسط این شورا انجام شده است، نتیجه مثبتی در بر داشته؟ و اگر پاسخ منفی است، این روش باز هم توسط یک نهاد دیگر به کارگیری می شود؟ یا قرار است صنعت خودرو دیگر از یک سوراخ دوبار گزیده نشود؟
یادداشت :امیدآورزمانی
انتهای پیام/
