لاماری ایما محصول آریان پارس موتور و تیگو۷ PRO از مدیران خودرو بچه محل هایی چینی هستند که در بازار ما بر روی تشک رقابت در مقابل هم ایستاده اند.
به گزارش خبرنگار عصر خدمات، هر دو این خودروها پیش تر توسط خبرنگار پایگاه خبری عصر خدمات در پیست آزای تهران مورد بررسی قرار گرفته اند. در این گزارش نگاهی بر هر دو محصول انداخته ایم تا نقاط قوت و ضعف آنها را بررسی کنیم.
مشخصات فنی
قلب تپنده لاماری ایما یک موتور چهار سیلندر ۱۶ سوپاپ با حجم ۱.۵ لیتری توربو شارژر است و در میان سینه تیگو ۷ پرو هم موتوری چهار سیلند ۱۶ سوپاپ با حجم ۱.۵ لیتر قرار گرفته است. هر دو نیروی تولید شده را به محور جلو انتقال می دهند. این نیرو در لاماری ایما از یک گیربکس ۷ سرعته دو کلاچه عبور می کند ولی در تیگو ۷ پرو یک گیربکس ۹ سرعته CVT وظیفه انتقال قدرت را بر عهده دارد.
احتمالا کری خوانی مالکان و طرفداران این دو خودرو بعد از عرضه لاماری ایما و رقابت هر دو در خیابان ها از آن جا شروع شود که بحث جذاب قدرت به میان آید. لاماری ایما با توان ۱۹۵ اسب بخار و ۲۸۵ نیوتن متر گشتاور در یک سوی ترازو و در کفه ای دیگر تیگو ۷ پرو با ۱۵۷ اسب بخار و ۲۳۰ نیوتن متر گشتاور قرار دارند. به این ترتیب تا اینجای کار با استناد به اعداد و ارقام لاماری ایما برنده بی چون چرای قدرت موتور است.
ضمن این که لاماری از گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه بهره می برد که از نظر عملکرد حس و حال واقعی تری دارد. اما تیگو۷ با استفاده از گیربکس CVT 9 سرعته راهی بازار می شود که حتی با برنامه ریزی جدید هنوز هم از نظر حس رانندگی نسبت به گیربکس های کلاچ دوبل در رده پایین تری قرار می گیرد. اصطلاحا خودروهایی که با استفاده از گیربکس CVT تولید می شوند، از نظر هندلینگ لَخت تر هستند. این تفاوت ها زمانی بیشتر آشکار می شود که قدرت موتور در یکی از خودروها یعنی لاماری بیشتر است.
طراحی
در ظاهربیرونی هر دو خودرو شاهد طراحی چشمگیر و جذابی هستیم. از حق نگذریم باید گفت طراحی خودرو های چینی به شدت در امر کیفیت و زیبایی بصری توانسته پیشرفت چشم گیری داشته باشد. حتی اگر بخواهیم بگوییم با تقلب از روی دست خودروسازان مطرح دنیا این اتفاق افتاده است، باز هم این یک پیشرفت به حساب می آید. فونیکس تیگو ۷ پرو و لاماری ایما هر دو در طراحی بیرونی حس حجیم بودن و عضلات نهفته در زیر پوسته ی خود را به مخاطب القا می کنند.
لاماری ایما در نمای جلو و عقب از مُد این روز های صنعت استفاده کرده است که چراغ های جلو در بخش پایینی سپر و چراغ روشنایی روز و راهنما را در قسمت بالاتری قرار داده است. تیگو ۷ پرو در نمای جلو با گرافیک زیبای چراغ ها و جلو پنجره بزرگ با طرح کهکشانی یا الماس زیبایی خود را ارائه می کند. در نمای عقب تیگو ۷ پرو هم همانند لاماری از مسیر طراحی روز بهره برده است و چراغ ها به صورت بهم پیوسته طراحی شده است.
اگر شما از خودرو خود وقار و شکیل بودن را انتظار دارید، تیگو ۷ پرو می تواند گزینه منطقی بنظر بیاید. در سوی دیگر اگر طراحی اسپرت و خاص حال شما را خوب می کند، لاماری ایما می تواند انتخاب مناسب تری برای شما باشد. اما به هر حال نمی توان قاطعانه گفت یکی از دیگری بهتر است، زیرا تا اندازه زیادی سلیقه افراد در انتخاب نقش دارد.
داخل کابین
در داخل کابین فونیکس و لاماری همانند طراحی بیرونی شان نحوه طراحی خطوط و ارگونومی مناسب به چشم می خورد. درون کابین لاماری ایما یک پنل یک پارچه نمایشگر برای بخش کیلومتر شمار و مالتی مدیا نصب شده است، که میزان زیادی از تنظیمات خودرو را می توان از این بخش تغییر داد. درفونیکس تیگو ۷پرو برای صفحه کیلومتر به صورت دیجیتال یک نمایشگر دیده می شود. همچنین یک نمایشگر برای مالتی مدیا و یک نمایشگر هم برای تنظیم تهویه مطبوع تعبیه شده است.
در کل اگر از نزدیک درون کابین این دو خودرو را لمس کنید، خواهید دید در بعضی از نقاط مثل رودری ها از نظر کیفیت متریال های به کار رفته تفاوت هایی دارد. مثلا رودری های لاماری کمی خشک تر به نظر می رسند. اما طراحی کابین به گونه ای انجام شده است که اغلب دکمه ها حذف شده اند و به جای آن عملگرها به مولتی مدیا منتقل شده است.
هر دو فرمان ها به سبک D کات دارند و طراحی و به میزان کافی برای قرار دادن اشیاء فضا دارند. تریم کلی داخلی هر دو از چرم مصنوعی، مواد پلاسیتک مشکی رنگ و کروم ساخته شده اند. لاماری ایما و فونیکس تیگو۷پرو هر دو برای پنج سرنشین طراحی شده است و امکانات اولیه ای برای سرنشینان عقب تعبیه شده است. فضای بار در دو محصول مناسب برای یک خانواده و مسافرت مناسب است.
عملکرد فنی
هر دو خودرو موتور ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری دارند، اما با برنامه ریزی ECU و گیربکس های متفاوت توان خروجی متفاوتی را ارائه می دهند. به صورت خلاصه می توان گفت چهره اسپرت تر لاماری ایما در کالبد فنی آن هم نفوذ کرده است. هر چند هر دو خودرو کراس اورهای خانوادگی هستند و در کلاس نمونه های اقتصادی (بون در نظر گرفتن قیمت در ایران) قرار دارند، اما لاماری ایما با ۱۹۵ اسب بخار نیرو و گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه عملکرد بهتری در پیست داشته است.
با توجه به عدم امکان تعویض دنده دستی (تیپ-ترونیک) در این خودرو گاهی لختی در تعویض دنده را احساس می کنید. البته گیربکس دو کلاچه این خودرو روان و بدون ضربه عمل می کند و احتمالا در مود اقتصادی حتی عملکرد بهتری هم خواهد داشت. فونیکس تیگو۷پرو، توان کمتری را از موتور گرفته است، همین امر سبب شده که توقع کمتری هم نسبت به ایما از آن داشته باشیم.
تیگو۷ پرو در پیچ ها با کم فرمانی(Understeer ) رو به رو می شود که نیازمند دقت بیشتری در انتخاب خط رانندگی است. برخلاف لاماری ایما گیربکس ۹ سرعته CVT با قابلیت تعویض دنده دستی (تیپ-ترونیک) به مشتریان عرضه شده است. از این رو می توانید بعد از چند دور با ضریب های مجازی گیربکس کنار بیاید. هر چند به طور کلی تست این خودروها بی شک در مسیرهای شهری و جاده ای نتایج بهتری خواهد داشت. اما با توجه به مساوی بودن شرایط تست هر دو خودرو می توان به یک شناخت نسبی از آنها رسید.
لاماری ایما برای سرنشینان خود امکاناتی نظیر دوربین ثبت وقایع، قابلیت اتصال WIFI)) و در بخش ایمنی و کنترل بهتر خودرو توقف خودکار (AUTO HOLD)، کنترل پایداری الکترونیکی خودرو (ESC)، کنترل حرکت(TCS)، کنترل حرکت در سربالایی و سرپایینی (HAC,HDC) و قابلیت سنجش میزان باد تایر ها را در نظر گرفته است.
در سوی دیگر رینگ رقابت، تیگو ۷ پرو امکاناتی مشابه به لاماری ایما را در اختیار سرنشینان می گذارد، اما تفاوت هایی نظیر شارژر تلفن همراه بدون سیم (وایرلس شارژر) و سیستم اتوهلد و سیستم (PEPS+) که به صورت خودکار موتور خودرو در ترافیک ها یا توقف های کوتاه خاموش و یا روشن می کند نیز وجود دارد. از این محصول مدیران خودرو دارای تهویه مطبوع دوگانه در جلو به صورت اتوماتیک و برای سرنشینان عقب هم به صورت جدا اما بدون کنترلگر دما است.
هردو خودرو از ترمز های قابل اعتمادی بهرمند شده اند و سیستم های پایداری به هرچه رانندگی ایمن تر کمک می کنند. دست آخر می توان گفت میان این دو خودرو این سلیقه است که انتخاب را رقم می زند. اسپرت دوستان احتمالا لاماری ایما را می پسندند و آنهایی که کمتر آدرنالین را در زندگی تجربه کرده اند و امکانات بیشتر را می پندند با فونیکس تیگو ۷ پرو راحت تر خواهند بود.
علی غفاری
انتهای پیام/
