اخبارتاپخودرو

خصوصی سازی خودروسازان با شاخص تخصص/ تنها سرمایه گذاری کافی نیست

خصوصی سازی در جهان از اواخر دهه ۸۰ میلادی سرعت بیشتری به خود گرفت. زیرا دولت ها و نظام اقتصادی حاکم بر آنها به این نتیجه رسیدند که بخش خصوصی نسبت به بخش دولتی از چابکی بیشتری در تلاطم های اقتصادی برخوردار است و از نظر بهره وری هم یک سرو گردن از بخش دولتی بالاتر است. از جمله بخش هایی که در فرآیند خصوصی سازی توانست بیشترین سهم را به خود اختصاص بدهد، صنعت خودرو است.

به گزارش عصر خدمات،اگر نگاهی به روند پیشرفت خودروسازان شرقی آسیا از اواخر دهه ۸۰ میلادی تا اواسط دهه ۹۰ داشته باشید، خواهید دید این خودروسازان با توجه به تزریق سرمایه های بخش خصوصی توانسته اند روند توسعه خود را به سرعت بیشتری به جلو ببرند و بعد از فتح بازارهای منطقه ای در بزرگ ترین بازار خودروی آن روزهای جهان یعنی آمریکا نیز موفقیت های گسترده ای به دست آورده اند.
روند خصوصی سازی در ایران هر چند سال هاست آغاز شده است و با سرعت کمی به جلو حرکت کرده، اما به نظر می رسد، در دولت سیزدهم قطار خصوصی سازی به ویژه در صنعت خودرو روی ریل سریع تر حرکت می کند. اگر بخواهیم به حافظه تاریخی جاده مخصوص در موضوع خصوصی سازی نگاه کنیم، باید یکی از موفق ترین تجربیات در این حوزه را به نام خصوصی سازی بهمن موتور بنویسیم. زیرا امروز بهمن یکی از موفق ترین خودروسازان کشور است که نه تنها در حوزه خودروهای سواری که در بخش های تجاری سبک و سنگین و حتی موتورسیکلت هم فعالیت می کند و سبد محصول این خودروساز یکی از گسترده ترین ها در صنعت خودرو است.
گروه خودروسازی بهمن در سال ۱۳۹۵ به بخش خصوصی واگذار شد. هلدینگ قطعه سازی کروز در حدود ۶ سال گشذته با سرمایه گذاری در این گروه خودروسازی توانست با توسعه خطوط تولید، مدرن سازی اتوماسیون های مونتاژ، سرمایه گذاری بخش تحقیق و توسعه، توسطه مساحت از ۱.۵ به ۲ میلیون متر مربع، تجهیز خطوط تولید به ماشین آلات مدرن، افزایش بهره وری در نهایت خودروسازی رت که در حال ضرر دهی بود، حالا به یکی از موفق ترین خودروسازن کشور بدل کند. به شکلی که در حال حاضر گروه بهمن تنها خودرواسزی در کشور است که رتبه اعتباری در سطح A دارد و دورنمای با ثباتی پیش روی اوست.
ظرفیت های تولیدی این گروه خودروسازی بعد از واگذاری به بخش خصوصی به ۱۲۰ هزار دستگاه انواع خودروهای سواری، شاسی بلند، تجاری سبک و سنگین، سدان و حتی موتورسیکلت رسیده است. از دیگر دستاوردهای این خصوصی سازی اشتغال زایی ۶ هزار نفری پایدار است. در حالی که گروه بهمن قبل از واگذاری به بخش خصوصی ۳ هزار نفر نیروی انسانی داشت. به این ترتیب ناگفته پیداست، خصوصی سازی در صنعت خودرو به شرط واسپاری به اهل این صنعت، می تواند، حتی در بدترین تحریم های ممکن هم دوایی باشد بر ضخم خودروسازان.

خواستگاه خصوصی سازی وزارت صمت
خوشبختانه در ماه های اخیر سید رضا فاطمی امین وزیر صمت نشان داده، رویکرد او در اجرای سیاست های کلان خصوصی سازی در دولت سیزدهم بسیار چابک تر از دولت های قبل است. به شکلی که اخبار منتشر شده حاکی از آن است که فاطمی امین روند خصوصی سازی در دو خودروساز بزرگ کشور را به شخصه دنبال می کند.
از این رو در هفته های اخیر که تنور رسانه ای خصوصی سازی خودروسازان داغ تر از قبل شده است، نام کنسرسیوم کروز، رایزکو و بهمن برای خرید سهام ایران خودرو بیش از گذشته شنیده می شود. موضوعی که هر چند بعضی آن را به نقد می کشند و مخالف آن هستند، اما همه ماجرا این نیست. اگر بخواهیم منطقی این موضوع را بررسی کنیم، باید از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کنیم.
احتمالا اغلب کارشناسان روی موضوع عملکرد موفق این کنسرسیوم ( کروز، رایزکو، بهمن) در گروه خودروسازی بهمن اتفاق نظر دارند و به همین دلیل با توجه به توضیحات بالا در این خصوص، سخن را با این محور به جلو نمی بریم. اما یکی از دلایل مخالفت های بعضی از کارناشناسان با افزایش و یا خرید سهام بیشتر توسط این کنسرسیوم در ایران خودرو موضوع (( انحصار در تصمیم گیری )) در هیئت مدیره این خودروساز است.
مسئله ای که از اساس قابل طرح نیست. زیرا طبق اساس نامه و دستورالعمل فرآیند تصمیم گیری ها در هیئت مدیره این شرکت، در موضوعاتی که مصوبات هیئت مدیره می تواند به نفع کنسرسیوم ((کروز، رایزکو و بهمن)) باشد، نماینده این کنسرسیوم که طبق قانون عضوی هئیت مدیره ایران خودرو نیز هست، حق رای ندارد. پس طبیعتا طرح موضوع انحصار در تصمیماتی و به قول فوتبالی ها غش کردن تصمیمات به سمت این کنسرسیون محلی از اِعراب ندارد.
پتانسیل های هم گرایی
سرمایه گذاری در یک شرکت تولیدی- صنعتی خودروساز از طرف بخش خصوصی هر چند به خودی خود می تواند، باعث افزایش سرمایه در گردش و توسعه اهداف باشد، اما در صورتی که سرمایه گذار در حوزه تخصصی نیز فعالیت کند، یک پتانسیل افزون به حساب می آید. از این رو افزایش سهم ۲۶.۴ درصدی سهام کنسرسیوم کروز، رایزکو و بهمن در ایران خودرو به دلیل تناسب حوزه فعالیت این کنسرسیوم با ماهیت این خودروساز خود می تواند، گره های بزرگی را در شرایط تحریمی از پای تولید باز کند.
به خصوص دو عضو این کنسرسیوم یعنی کروز و رایزکو به عنوان تولیدکنندگان بزرگ حاضر در زنجیره تامین محصولات ایران خودرو قطعا با افزایش سهام می توانند، همگرایی بیشتری در رسیدن بزرگ ترین خودروساز خاورمیانه به جایگاه واقعی خود داشته باشند. ضمن این که پتانسیل های فعلی بهمن به عنوان عضو دیگر این کنسرسیوم در زیرساخت های فنی نیز خود ظرفیتی دیگر است که در توسعه محصول و طراحی و تولید پلتفرم های مشترک می تواند موجب افزایش رقابت پذیری ایران خودرو با رقیبان خارجی و کاهش هزینه شود.
به نظر می رسد، حال که عزم وزارت خانه فاطمی امین دولت سیزدهم جزم شده تا خصوصی سازی خودروسازان انجام شود، باید در شرایط فعلی کشور واقع بینانه به این موضوع نگاه کرد و حواشی را کنار گذاشت. اگر شایسته سالاری و تخصص همراه با کارنامه شاخص های اصلی واگذاری سهام خودروسازان به بخش خصوصی باشند، آینده روشنی در انتظار این صنعت خواهد بود.

برای خواندن اخبار خودرو و اخبار اقتصادی اینجا کلیک کنید.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا